*****๔ ภาษาที่กวีซีไรต์ ซะการีย์ยา สื่อสารได้อย่างคล่องแคล่ว คือภาษามลายู ภาษาไทย ภาษาอังกฤษและภาษาอาหรับ
*****"ปุถุชน" คือนามปากกาของซะการีย์ยา แปลว่า คนธรรมดา
*****การแปลเป็นการเรียนรู้ทางกวีนิพนธ์อย่างหนึ่ง การแปลเก็บรายละเอียดทุกคำมากกว่าการอ่านอย่างเดียว
*****การจะเป็นนักเขียนหรือนักอ่านที่ดีนั้น "ต้องจดตลอดเวลา" กับทุกเรื่องที่ผ่านเข้ามาและเป็นประเด็นที่อยากรู้จัก
*****ในห้องสมุด..ในความเงียบที่ไม่เงียบ เหมือนมีผู้คน มีจิตวิญญาณของผู้เขียนแต่ละคน แต่ละเล่มสิงสถิตอยู่เสมอ
*****จินตนาการสำคัญกว่าความรู้ แม้แต่ นักวิทยาศาสตร์อย่าง อัลเบิร์ต ไอสไตน์ ยังยอมรับ
*****"ไม่มีหญิงสาวในบทกวี" รวบรวมกวีนิพนธ์ ๓๖ ชิ้นโดยคัดจาก ๖๐ ชิ้น
*****การอ่านหนังสือไม่ควรอ่านประเภทเดียว เราอาจไม่มีความรู้เชื่อมโยงกับเรื่องอื่นๆ
