รายการ สถานีสุวรรณภูมิ

เกี่ยวกับฉัน

รูปภาพของฉัน




คือบัณฑิตเพลิงชมพูครุศาสตร์
มหาบัณฑิตสมมาดสาวอักษร
จามจุรีศรีจุฬาถิ่นนาคร
ที่เสกพรให้เป็น"ครู"รู้ค่างาน

วันอังคารที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

เมื่อกวีซีไรต์..ซะการีย์ยา อมตยาเยือนโรงเรียนเทพลีลา(ตอน ๑)..

วันนี้ ๒๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๓ ชาวเทพลีลาต่างตื่นเต้นดีใจเมื่อซะการีย์ยา อมตยา กวีซีไรต์เจ้าของผลงานกวีนิพนธ์ ไม่มีหญิงสาวในบทกวี ให้เกียรติร่วมเสวนาในกิจกรรมวันพบนักเขียนคนดัง-นักอ่านคนเด่น ในหัวข้อ "การอ่านสร้างชีวิต-ลิขิตเขียนได้ดังฝัน" ณ ห้องประชุมพิพัฒนปริยัติสุนทรร่วมกับตัวแทนนักเรียนศิษย์เก่าเทพลีลา อดีตประธานศูนย์ข่าวเยาวชนไทยโรงเรียนเทพลีลา ๒ คนคือ ศิวกร เกษรราช นักศึกษาปี ๓ คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทาและกนกพร แดงวิจิตร นักศึกษาปี ๑ คณะเทคโนโลยีสารสนเทศ สถาบันเทคโนโลยีไทย-ญี่ปุ่น โดยมีคณะครูและนักเรียนเข้าร่วมรับฟังการบรรยายอย่างคับคั่ง รองผู้อำนวยการกลุ่มบริหารงานวิชาการกล่าวต้อนรับและมอบของที่ระลึก พี่เชหรือซะการีย์ยามาในมาดสบายสไตล์ซีไรต์ เสื้อเชิ้ตสีเทาขรึมอมฟ้าจางๆ กางเกงยีนส์และหมวกหนังใบเท่สีน้ำตาล สะพายย่าม รอยยิ้มระบายบนใบหน้าแฝงเสน่ห์ลุ่มลึกใต้ครึ้มเคราและหนวดเข้ม การเสวนาเป็นไปอย่างออกรสมีเสียงหัวเราะแทรกเป็นระยะๆ หลังการเสวนาเป็นการรุมถ่ายรูปหมู่ของครูและนักเรียนสลับกันไปอย่างเป็นกันเอง..(โปรดดูจากภาพและติดตามตอนที่๒)

44 ความคิดเห็น:

  1. ในการเสวนาครั้งนี้เป็นสิ่งที่ฉันประทับใจมากๆ
    ตอนแรกฉันไม่ได้ไปฟัง แต่ได้รู้เคล็ดลับต่างๆมากมาย
    ที่คุณซะการ์รียา แนะนำให้กับพวกเรามา เขาเป็นกันเองมาก
    และแถมยังได้ฟังคุณซะการ์รียา อ่านบทกวีที่เขาเขียนด้วย
    มันเป็นสิ่งที่ฉันประทับใจมากๆที่แม้ว่าจะมาไม่ทัน
    ในช่วงตอนต้น ^^

    และถ้ามีโอกาสก็อยากจะให้เขามาอีกครั้ง เพื่อที่ฉันจะได้ฟังอย่างเต็มที่
    เพราะ เสียดายมากๆที่ไม่ได้มาฟัง

    >> น.ส กุลจิรา อากาศ ม.4/4 (เพิ่มเติม พินิจวรรณกรรมซไรต์)<<

    ตอบลบ
  2. นางสาว อนงค์นาฏ หวังจันทร์ ชั้น ม.4/6 เลขที่ 40
    วันนั้นหนูไม่ได้มาแต่ดูจากรูปภาพก็รู้สึกดีใจที่นักเขียนซีไรต์ได้มาเยี่ยมโรงเรียนเทพลีลาแต่ก็ได้รู้จากความรู้สึกของเพื่อนแต่ละคนแล้วหนูก็ดีใจเพื่อนๆบอกว่าสนุกมากได้ความรู้มากมายในด้านการเขียนซีไรต์และประวัติส่วนตัวของเขาและก็ดีใจมากด้วยที่ได้เห็นนักเขียนซีไรต์ตัวจริง

    ตอบลบ
  3. เมื่อวันที่ 23 พฤศจิกายน ที่ผ่านมา มีนักเขียนกวีซีไรต์ คนเก่ง อย่างคุณ ซะการีย์ยา อมตยา มาเยือนที่ร.ร เทพลีลา ! ดิฉันรู้สึกว่าคุณ ซะการีย์ยา มีแง่มุมความคิดทัศนคติที่ดีมาก ๆ คุณซะการีย์ยา ได้พูดฝากคำแนะนำดี ๆ แก่น้อง ๆ นักเรียนนักศึกษา ซึ่งคำแนะนำของคุณซะการีย์ยามีแง่คิดมุมมองสอนให้นักเรียนอยู่เยอะมาก ๆ และในบทกวีของคุณซะการีย์ยา ก็ได้แฝงความคิดมุมมองดี ๆ อยู่มากมายอีกด้วย บรรยากาศในงานครั้งนี้ เต็มไปด้วยความรอยยิ้มเสียงหัวเราะ มากมาย แต่สิ่งที่ดิฉันเสียใจและเสียดายมากที่สุดก็คือ งานในครั้งนี้ดิฉันไม่ได้มาเข้าร่วมด้วย แต่ดิฉันก็ได้ฟังจากการเล่าบรรยากาศ ต่าง ๆ ภายในงานจากเพื่อน ๆ ของดิฉัน เพื่อน ๆ ของดิฉันบอกว่า งานนนี้คุณซะการีย์ยามีเสน่ห์และหล่อมาก ๆ เพื่อนดิฉันยังได้เล่าอีกว่า คุณซะการีย์ยา เขาเป็นคนเก่งจริง ๆ เป็นคนน่าค้นหามาก ๆ ในสมองหรือในความคิดของเขามีแต่เรื่องที่มีประโยชน์ แง่คิดที่ดี และจากที่ดิฉันได้เห็นได้ดูรูปภาพที่คุณครูนัยนา ได้มาลงไว้ในคอลัมม์ นี้ บรรยากาศแล้วคงจะสนุก ได้ความรู้เยอะแยะมากมาย ซึ่งดิฉันขอบอกไว้เลยว่าดิฉันเสียดายมาก ๆ กับโอกาสครั้งนี้ มาก ๆ สุดท้ายนี้ดิฉันคงต้องขอบอกเลยว่า ร.รเทพลีลาซึ่งเป็นของดิฉันเอง ได้รับโอกาสที่ดีมาก ๆ และดิฉันต้องขอขอบคุณ คุณครูนัยนา จิตรรังสรรค์ มากที่นำรูปภาพบรรยากาศมาฝากนะค่ะ ขอบคุณค่ะ

    น.ส เพียงมนต์ มุ้ยจีน เลขที่ 32 ม. 4/4 (นักเรียนเพิ่มเติมวิชา พินิจวรรณกรรมซีไรต์)

    ตอบลบ
  4. สวัสดีค่ะ ดิฉัน น.ส.ชลนิชา ทินบุตร ชั้น ม.4/6
    ดิฉันดีใจและยินดีเป็นอย่างยิ่งที่นักเขียนกวีซีไรต์ ซะการียา อมตยา
    มาให้เกียรติร่วมเสวนาในกิจกรรมวันพบนักเขียนคนดัง-นักอ่านคนเด่น
    ของชาวเทพลีลา ณ ห้องประชุมพิพัฒนปริยัติสุนทรร่วมกับตัวแทนนักเรียนศิษย์เก่าเทพลีลา อดีตประธานศูนย์ข่าว
    ดีใจและตื่นเต้นมากค่ะ

    ตอบลบ
  5. น.ส.วิจิตตรา ฟักทับทิม .ม4/5 เลขที่20

    ได้ฟังการบรรยายของคุณซะการีย์ยา อมตยา ณ ห้องโสตมาเยือน
    ร.ร.เทพลีลา ซึ่งเป็นที่น่าสนใจอย่างมากในการที่ฟังการบรรยายนั้น
    มีนักเรียนชั้นม.3 ม.4 ม.5 คุณซะการีย์ยา อมตยามีอาการเกร่ง
    ได้กล่าวถึงประวัติบรรยายว่าตอนเด็กซึ่งตอนยังเด็กนั้นไม่ชอบการแต่งกลอน
    แต่อยากระบายเท่านั้นก็ได้เขียนระบายตามประสาเด็กและได้มีการเปิดโอกาสให้นักเรียนึณะครูได้ถามคำถามที่ตนสนใจอยากจะถาม
    มาถึงชั่วโมงที่ครูนัยนา จิตรรังสรรค์ ได้เชิญคุณซะการีย์ยา อมตยา
    มาบรรยายให้นักเรียนชาวซีไรต์ได้ฟังใหม่อีกรอบเชิญมาที่
    ห้องสมุดได้จัดเตรียมอย่างสวยงามและเปิดโอสให้นักเรียนที่เรียนวิชา
    พินิจวรรณกรรมซีไรต์ได้เปิดถามคำถามและดิฉันก็ได้ถามว่า
    ในเรื่องจักรวาลอันไกลโพ้นนั้น ตอนสุดท้ายที่เขียนว่า แด่Realynn
    นั้นหมายถึงใครคุณซะการีย์ยา อมตยาก็ได้ตอบว่า เป็นผู้หญิงชาวต่างชาติ
    สีหน้านั้นออกอาการเขิน อาย ไม่ค่อยกล้าพูด พอเปิดโอกาสให้นักเรียนถามเสร็จก็ได้มีการถ่ายรูปร่วมกันมีทั้งถ่ายหมู่เดียวซึ่งเป็นที่น่าประทับใจอย่างมาก

    ตอบลบ
  6. น.ส.ซัลมา รัตนสินอนันต์ ม.4/3 เลขที่15

    ช่วงแรก ได้ทราบว่าการที่คนเราจะเก่งได้นั้นต้องรู้จักการอ่านค้นคว้าหาความรู้ไม่เพียงแต่เรียนในห้องเรียนอย่างเดียวแต่ยังต้องหาความรูโดยการอ่าน และได้รู้ถึงความพยายามของพี่เช เพราะถึงแม้พี่จะอ่านอาหรับไม่ออกแต่ก็ยังมีความพยายามหาคำแปลของมันและยังมีการให้กำลังใจกับตัวเองโดยการยืมหนังสืออาหรับทั้งที่อ่านไม่ออกและการอ่านก็ช่วยสร้างอนาคตจริงๆๆด้วยค่ะ
    ช่วงที่สอง จากที่ได้อ่านกวีของพี่นะค่ะก็เกิดคำถามจากเรื่องหากฉันตายว่าอะไรคือแรงจูงใจให้แต่งกวีเรื่องหากฉันตายซึ่งก็ได้รับคำตอบว่าเหตุผลที่แต่งนั้นเป็นเพราะเบื่อข่าวการเมืองในขณะนั้นจึงแต่งขึ้นเพราะไม่อยากได้ยินข่าวการเมืองเลยเปรียบเทียบกับการตายของคนเราว่าถ้าฉันตายแล้ว เพื่อนแกจะเอาเรื่องนี้มาเล่าให้ฟังอีกไหม

    คำถามที่สอง ก็มาจากเรื่อง กุหลาบ....ควรจะอยู่ ณ ที่ใดซึ่งหนูก็ได้ถามว่าทำไมพี่ถึงคิดว่ากุหลาบไม่ควรอยู่ในแจกัน ซึ่งก็ได้รับคำตอบว่า บางสิ่งนั้นก็ควรปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติไม่ควรเติมแต่งเหมือนกับกุหลาบถ้าหากมันอยู่กับต้นอาจจะทำให้มันดูมีชีวิตชีวามากกว่าและสวยกว่าตอนที่อยู่ในแจกัน


    ขอขอบคุณผู้ที่อ่านความคิดเห็นของหนูนะค่ะ ข้อคิดเห็นนี้อาจใช้คำไม่ถูกต้องหรือคำพูดของ พี่เช่ อาจเปลี่ยนไปจากที่พูด หนูต้องขอโทษพี่เชและผู้อ่านทุกคนด้วยนะค่ะ

    ตอบลบ
  7. สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อ นิภารัตน์ ศรีพิโรจน์ ดิฉันตื่นเต้นและดีใจมากที่คุณซะการีย์ยา อมตยา มาเยี่ยมโรงเรียนเทพลีลาให้เกียรติร่วมเสวนาในกิจกรรมวันพบนักเขียนคนดัง-นักอ่านคนเด่นณ ห้องประชุมพิพัฒนปริยัติสุนทรร่วมกับตัวแทนนักเรียนศิษย์เก่าเทพลีลา และยังมีพี่นักศึกษาให้เกียรติมานั่งฟังการเสวนาจนจบ ส่วนตอนที่ลงมาข้างล้างดิฉันไม่ได้อยู่ร่วมกิจกรรมด้วย
    จึงกล่าวขออภัยอาจารย์นัยนา จิตรรังสรรค์ ด้วยนะค่ะ

    ตอบลบ
  8. ดิฉันนางสาว พนิดา เกตุพจน์ ชั้น ม.4/5

    รู้สึกเสียใจที่พลาดโอกาส ไม่ได้มาฟังเสวนาในกิจกรรมวันพบนักเขียนคนดัง-นักอ่านคนเด่น ในหัวข้อ "การอ่านสร้างชีวิต-ลิขิตเขียนได้ดังฝัน" เนื่องจากป่วยจึงไม่ได้มาร่วมฟังในครั้งนี้ ทว่า... หลังจากที่ได้ดูรูปภาพเก็บตกต่างๆจากในบล็อก ดิฉันเองก็รู้สึกได้เลยว่า 'วันนั้นคงสนุกมากแน่ๆ' เสียดายจริงๆค่ะที่ไม่ได้มา และไม่ได้ตั้งคำถาม ถามพี่เช หรือคุณซะการีย์ยา

    แต่ว่า คุณครูบอกว่าจะเอาคลิปวิดิโอลงให้สำหรับนักเรียนที่พลาดโอกาสดีๆเช่นนี้ไป ดิฉันขอแก้้ตัวใหม่หลังจากที่ดูคลิปได้ไหมคะ (ไม่เอาคะแนนก็ได้ค่ะ แค่ได้ดูคลิปและแสดงความคิดเห็นก็พอ) เพราะว่าพลาดโอกาสเหล่านี้ไป ความรู้สึกต่างๆในวันนั้นจึงไม่มีเลย
    สุดท้ายนี้ขอขอบพระคุณคุณครูนัยนานะคะที่จัดกิจกรรมดีๆเช่นนี้ขึ้นมา (รอติดตามต่อตอนที่ ๒ ค่ะ)

    ตอบลบ
  9. หนู น.ส.นัทติยา 4/6คะ วันที่ 23 เป็นวันเสวนา คุณ ซะการีย์ยา อมตยา เป็นนักเขียนซีไรต์ ปี 53 คะ ที่หนูได้เข้าฟังการเสวนาของพี่เชหนูได้ความประทับใจในการเสวนาครั้งนี้หนูมีข้อคิดเเละนำไปวิเคราะห์ หนูชอบไม่มีหญิงสาวในบทมากคะ เเละมีความในการเสวนาครั้งนี้คะ เเละพี่เชได้ผ่านประสบการณ์ของพี่เชในวัยเด็กถึงวัยที่พี่เชได้รับรางวัล คะ

    ตอบลบ
  10. สวัสดีค่ะ หนูชื่อ น.ส.ภาวิณี มินโด ชั้น ม.4/4
    โรงเรียนเทพลีลาได้จัดกิจกรรมดีๆเกี่ยวกับการเรียนหนังสือ
    มาอย่างหนึ่งคือ กิจกรรม วันพบนักเขียนคนดัง-นักอ่านคนเด่น
    ตั้งแต่วันที่23-25 พฤศจิกายน 2553
    และเมื่อวันที่ 23 พฤศจิกายน ได้มีนักเขียนซีไรต์คนเก่ง คือ
    คุณซะการีย์ยา อมตยา มาเยือนโรงเรียนเทพลีลา มาเสวนาในหัวข้อ "การอ่านสร้างชีวิต-ลิขิตเขียนได้ดั่งฝัน" ในการเสวนาครั้งนี้หนูไม่ได้เข้าร่วมในงานด้วย เพราะมีเหตุจำเป็น ทำให้มาไม่ทันที่จะได้พบกับนักเขียนซีไรต์
    หนูรู้สึกเสียดายที่ไม่ได้เข้าร่วมการเสวนาในครั้งนี้ แต่เท่าที่ได้ฟังจากที่เพื่อนเล่าให้ฟังก็รู้สึกว่าในการบรรยายเรื่องนี้มีประโยชน์กับเราในชีวิตประจำวันเป็นอย่างมาก เพื่อนๆบอกว่าคุณซะการีย์ยา ได้พูดอย่างสนุกสนาน มีเสียงหัวเราะ เฮฮา มาเป็นระยะๆ และคุณซะการีย์ยายังได้อ่านบทกวีอันไพเราะให้ฟังอีกด้วย นับว่าเป็นเรื่องที่น่ายินดีและประทับใจเป็นอย่างมาก เพราะไม่มี
    โรงเรียนใดที่จะมีโอกาสได้เชิญนักเขียนซีไรต์มาพบปะ หรือให้ความรู้กับนักเรียนได้มากนัก ถึงแม้ครั้งหนูจะไม่ทันได้มาฟังการบรรยายในครั้งนี้ แต่หนูก็ได้รับความรู้บ้าง จากที่ฟังเพื่อนๆเล่าให้ฟัง และหนูหวังว่าคงจะได้เจอ ได้พูดคุยกับคุณซะการ์รียาอีกครั้งนะค่ะ !!!

    ตอบลบ
  11. นางสาว ศิรินภา วรรณโสภา ม. 4/6 เลขที่ 42
    ดิฉันดีใจมากที่นักเขียนซีไรต์มาเยือนโรงเรียนเทพลีลา
    แต่ดิฉันได้พลาดโอกาสอันน่าเสียดายมาก ๆ
    แต่ที่ได้ยิน ครู และเพื่อน ๆเล่า แถมยังได้ดูรูปอีก
    ดิฉันคิดว่าน่าจะสนุกและได้ความรู้ๆมากเลยทีเดียว
    แต่ดิฉันก้เสียใจที่ไม่ได้นั่งฟังกวีซีไรต์พูด

    แต่ถ้าคราวหน้านักเขียนมากอีก ดิฉันคงไม่พลาดโอกาสอีกแน่นอน
    เพราะมันน่าสนุก และได้ความรู้มากมาย

    ตอบลบ
  12. น.ส. ศศิธร ดอกพอง ม.4/5 เลขที่ 12

    ได้รับความรู้จากคุณซะการีย์ยามากมาย ทั้งเรื่องไปศึกษาที่ประเทศอินเดียเกี่ยวกับภาษาอาหรับ คุณซะการีย์ยาได้เล่าเรื่องตนเองว่า ได้ไปศึกษาภาษาอาหรับทั้งที่ตนเองอ่านภาษาอาหรับไม่ได้จนได้สำเร็จการศึกษาประเทศอินเดียด้วยการอ่านหนังสือจากที่ตนเองอ่านไม่ออกจนอ่านรู้เรื่องด้วยความเบื่อ ตนเองก็ได้นั่งจิตนาการแต่งบทกวีขึ้นมาไว้มากมายแต่ไม่ได้ให้ใครอ่าน จนมาถึงประเทศไทยคุณซะการีย์ยา ได้รับเลือกเป็นกวีซีไรต์ และดิฉันได้รับข้อคิดว่า ความตั้งใจที่จะทำอะไร ถ้าเราตั้งใจ เราก็สามารถผ่านมันไปได้โดยมีอุปสรรคมากมาย แต่เราก็ไม่ย่อท้อจนสำเร็จถึงทุกวันนี้
    มีช่วงหนึ่ง เป็นการสัมภาษณ์นักเขียนฉันได้ตั้งคำถามว่า “เรื่องเงียบงันวัจนภาษามนุษย์เป็นเรื่องเกี่ยวกับคนๆนึงที่พยายามมองโลกในแง่ดีรึป่าวค่ะ?”
    ซะการีย์ยา อมตยา ตอบว่า “เป็นการมองความงามจากธรรมชาติเป็นการมองในแง่หนึ่ง บางคนอาจจะมองไม่ดี สิ่งที่ธรรมดาถ้าเราให้ความสนใจเราก็จะเห็นความงาม คือบางครั้งความงามของธรรมชาติมนุษย์ก็กลายเป็นสิ่งแปลกปลอม ส่วนเกิน...” ส่งท้ายก็ได้ถ่ายรูปหมู่ร่วมกับคุณซะการีย์ยา อมตยาค่ะ

    ตอบลบ
  13. ฟังจากที่เพื่อนได้บอกเล่า ก็รู้สึกเสียดายมาก
    แต่รู้สึกตื่นเต้นแทนเพื่อน ๆ ที่คุณซะการีย์ยา อมตยา
    ได้ให้เกียรติมาร่วมเสวนาพบปะกับพวกเรา
    ทั้งเรื่องประวัติความเป็นมาของคุณซะการียย์ยา
    ทั้งแง่คิดหรือคำสอนต่าง ๆ
    เกี่ยวกับเด็กในสมัยนี้ ที่ไม่ค่อยรักการอ่านเท่าไหร่


    น.ส.ภัชชา แซ่ฉั่ว ม.4/6 เลขที่ 31

    ตอบลบ
  14. ในงานเมื่อ วันอังคารที่ 23พ.ย 2553 กวีซีไรต์ซะการีย์ยา อมตยาได้มาเยือนที่โรงเรียนเทพลีลา หนูรู้สึกดีใจมากทีได้พบกับซะการีย์ยา อมตยากวีซีไรต์ปี2553 เเละหนูได้รู้เกี่ยวกับประวัติของซะการีย์ยา อมตยาหรือพี่เชมากขึ้นกว่าเดิม เเละได้รู้ถึงเเรงจูงใจที่พี่เชได้เข้ามาในวงการนักเขียน เเละพี่เชก็ได้พูดว่าเราสามารถเริ่มต้นจากหนังสือนิทานหรือการ์ตูนก่อนก็ได้ไม่จำเป็นต้องเป็นหนังสือเรียนเสมอไป เเละหนูเองก็คิดเช่นเดียวกันกับพี่เชเพราะหนูเองก็เริ่มจากหนังสือนวนิยายเเละชอบกลอนในเเต่ตอน เเละตอนนี้หนูก็รู้สึกรักการอ่านมากขึ้นกว่าเก่าเเม้ว่าจะไม่ใช่หนังสือเรียนก็ตามเเต่มันก็สอดเเทรกเนื้อเรื่องดีๆเอาไว้ให้เราอ่านเช่นกันค่ะ

    น.ส ปิยดาพร หงษ์ประเสริฐ ม4/6 เลขที่36(นักเรียนเพิ่มเติม วิชาพินิจวรรณกรรมซีไรต์)

    ตอบลบ
  15. ในการเสวนาครั้งนี้เป็นสิ่งที่ฉันประทับใจมากๆ
    ตอนแรกฉันไม่ได้ไปฟัง แต่ได้รู้เคล็ดลับต่างๆมากมาย
    ที่คุณซะการ์รียา แนะนำให้กับพวกเรามา เขาเป็นกันเองมาก
    และแถมยังได้ฟังคุณซะการ์รียา อ่านบทกวีที่เขาเขียนด้วย
    มันเป็นสิ่งที่ฉันประทับใจมากๆที่แม้ว่าจะมาไม่ทัน
    ในช่วงตอนต้น ^^
    แล้วการที่ได้ฟังเรื่องที่เขาพูดก็ได้รู้ว่า ในบทกวีที่เขาเขียนไม่ได้
    เป็นไปตามนั้นเสมอ เพราะ เกิดจากการที่มีแรงบันดาลใจในการเขียน
    ดังนั้น บทกวีที่ฉันได้อ่าน อย่างเช่น 'ตามเงาจันทร์'ก็ยังได้รู้เกี่ยวกับเรื่องราวต่างๆ ที่เขาจะสื่อออกมา บ้างบทก็อาจจะยากที่จะแปลออกมาได้
    ดังนั้น ถ้ามีกิจกรรมแบบนี้อีกก็อยากจะมาร่วมด้วยอีกครั้ง....




    และถ้ามีโอกาสก็อยากจะให้เขามาอีกครั้ง เพื่อที่ฉันจะได้ฟังอย่างเต็มที่
    เพราะ เสียดายมากๆที่ไม่ได้มาฟัง

    >> น.ส กุลจิรา อากาศ ม.4/4 (เพิ่มเติม พินิจวรรณกรรมซไรต์)<<

    ตอบลบ
  16. ข้าพเจ้า นางสาวปิยพร พูนทา ชั้น ม4/4

    รู้สึกดีใจมากที่มีโอกาสที่ได้เข้าร่วมโครงการนี้ ดูจากบรรยากาศเป็นไปอย่างสนุกสนาน ข้าพเจ้าไม่ได้มาฟังเนื่องจากติดภาระกิจ และรู้สึกเสียดายมากที่ไม่ทันฟังที่พี่ซะการีย์ยา ตอนที่อยู่ห้องประชุมพิพัฒนปริญยัติสุนทร
    แต่ข้าพเจ้ามาทันที่พี่ซะการีย์ยาอ่านบทกวีของหนังสือของเขา ตอนหยดน้ำตาแห่งกาลเวลา แต่เมื่อวานเขาอ่านไม่ค่อยออกอารมณ์เท่าไรเพราะเขาบอกว่าเจ็บคอไม่ค่อยมีเสียง เมื่อได้ฟังแล้วซึ่งเป็นบทที่รู้สึกเศร้ามาก และสงสารชายหญิงในบทกวีและข้าพเจ้ายังไม่ได้ถามคำถามแต่ และที่สำคัญยังได้ถ่ายรูปคู่กับพี่ซะการีย์ยาด้วย

    ตอบลบ
  17. เมื่อวันที่ 23 พฤศจิกายน 2553 คุณซะการีย์ยา อมตยา
    ได้มาโรงเรียนเทพลีลาในวันพบนักเขียนคนดัง-นักอ่านคนเด่น
    ซึ่งวันนั้น ฉันไม่ได้มาร่วมฟังการเสวนาแต่ก็พอรู้ว่าน่าจะสนุกดี
    ได้ดูจากรูปถ่าย และเพื่อน ๆ ก็เล่าให้ฟังในการเสวนาในวันนั้น
    เพื่อนเล่าให้ฟังว่าคุณ ซะการีย์ยา อมตยา นั้นแต่ก่อนเป็นคนที่เรียนไม่ค่อยเข้าใจ
    และแล้วคุณซะการีย์ยา ก็เริ่มจากการอ่านหนังสือเพียงไม่กี่นาที
    และนาน ๆ ไปก็เริ่มอ่านมากขึ้น เขาจึงรู้สึกได้ว่าเขานั้นรักการอ่านมากขึ้น
    ฉันรู้สึกปลื้มคุณซะการีย์ยา อมตยามาก เพราะเขาเป็นคนที่มีความพยายาม
    และเป็นคนที่เก่งมาก ๆ และยังได้แง่คิดต่าง ๆ

    น.ส.ศิริพร บัวเข็ม ม.4/6 เลขที่ 35

    ตอบลบ
  18. สวัสดีค่ะ น.ส. มร๊รัตน์ กินรี ม.4/3 เลขที่13
    โรงเรียนเทพลีลาได้จัดกิจกรรมดีๆเกี่ยวกับการเรียนหนังสือ
    มาอย่างหนึ่งคือ กิจกรรม วันพบนักเขียนคนดัง-นักอ่านคนเด่น
    ตั้งแต่วันที่23-25 พฤศจิกายน 2553
    และเมื่อวันที่ 23 พฤศจิกายน ได้มีนักเขียนซีไรต์คนเก่ง คือ
    คุณซะการีย์ยา อมตยา มาเยือนโรงเรียนเทพลีลา มาเสวนาในหัวข้อ "การอ่านสร้างชีวิต-ลิขิตเขียนได้ดั่งฝัน" ในการเสวนาครั้งนี้หนูได้เข้าร่วมกิจกรรมทั้ง 2 ที่ ได้ร่วมเสวนากับ"พี่เซ"ด้วยคำถามในเรื่อง"ความรู้" ที่พี่เขาเขียน โดยตั้งคำถามว่า ... เพื่อบรรจุความว่างเปล่า ความว่างเปล่าที่ว่าคืออะไร พี่เซ ตอบมาว่า ความว่างเปล่าคือ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราจดที่เราเขียน ที่เราเรียนรู้ สุดท้ายก็แค่ความว่างเปล่า ความว่างเปล่าที่ว่า ไม่มีคำตอบที่ตายตัว มันมีหลายความหมายหลายอย่าง แบ่งออกไป ... และในเรื่องการเดินทางของบทกวีบทหนึ่ง ดิฉันได้ตั้งคำถามว่า " ยังต้องการความหวัง " ความหวังที่ว่าคืออะไร... ความหวังที่ว่าคือ หวังให้บทกวีที่เขียนได้มีคนอ่านได้ผ่านตา ผู้คนให้คนได้รับรู้ สุดท้ายนี้ ขอขอบพระคุณคุณครู นัยนา มากค่ะ ที่จัดกิจกรรมที่ดีสร้างสรรค์ ถ้ามีโอกาสดิฉันอยากเข้าร่วมกิจกรรมแบบนี้ต่อไปค่ะ

    ตอบลบ
  19. น.ส.ชลิตา สุทธาวสินธุ์ ม4/5 เลขที่ 18
    จากการที่ได้รับฟังการบรรยายอขงกวีซีไรต์คนปัจจุบันคุณซะการีย์ยา อมตยา ทำหใด้รู้ประวัติความเป็นมาว่าท่านได้ไปศึกษาที่ประเทศอินเดียศึกษาเกี่ยวกับวรรณกรรมอาหรับทำให้ทานได้พูดได้ถึง4ภาษาคือภาษาไทย อังกฤษ มาลายู และอาหรับและคุณซะการีย์ยา อมตยา ได้แต่งบทกวีไว้มากมายแต่ก็ไม่เคยให้ใครได้อ่านเลยและต่อมาท่านก็ได้เป็นกวีซีไรต์ปี2553 เรื่องที่คุณซะการีย์ยาแต่งได้แก่ ไม่มีหญิงสาวใดในบทกวีและต่อมาได้มีการเชิญท่านมาตอบคำถามให้นักเรียนที่เรียนพินิจวรรณกรรมซีไรต์
    ได้ถามคำถามและดิฉันก็ได้ถามว่า เรื่องโพ้นนิพพานกวีเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับการเดินทางรึเปล่าค่ะและได้ตอบว่า"เป็นการเดินทางด้วย เป็นในทางจินตนาการก็ได้" และอีก1คำถามคือ เรื่องโพ้นนิพพานกวีสื่อถึงอะไรค่ะ
    "สื่อถึงการใช้ชีวิตและใช้ความคิดที่มีอิสระเสรี"พอถึงตอนจะกลับนั้น
    ได้มีการถ่ายรูปหมู่ที่น่าประทับใจป็นอย่างมาก

    ตอบลบ
  20. นางสาววรานุช แสนเมืองมา ม.4/4 เลขที่34
    ช่วงแรกตอนที่อยู่ในห้องโสต ของโรงเรียนเทพลีลา
    ตอนนั้นพี่ซะการิย์ยา อมตยา ได้แนะนำการอ่านหนังสือและมุมมองต่างๆ
    ที่ทำให้พี่ซะการิย์ยา ขึ้นขั้นได้เป็นนักเขียน
    และแรงบันดารใจที่ทำให้เขียนและตั้งชื่อเรื่องว่า ไม่มีหญิงสาวในบทกวี
    ช่วงที่สองดิฉันได้ถามพี่ซะการิย์ยาว่า อะไรสักอย่างหมายถึงอะไร
    พี่ซะการิย์ยาตอบว่า อะไรสักอย่างที่เขียนลงไปในหนังสือ มีความหมายไม่ชัดเจน อะไรสักอย่างอาจหมายถึงสิ่งๆหนึ่งที่เราลืมมันไปแล้ว และอะไรสักอย่างในความคิดของแต่ละคนอาจจะไม่เหมือนกันเพราะความหมายของมันไม่ตายตัว

    ตอบลบ
  21. ดิฉัน นางสาว สุภาพรณ์ กันทา ชั้น ม.4/6 วันอังคารที่ 23 พฤศจิกายน 2553 เป็นวันที่นักเขียนซีไรต์ปี 2553 มาเยี่ยมเยือนโรงเรียนเทพลีลาและนักเขียนซีไรต์ปี 2553 ชื่อคุณ ซะการีย์ยา อมตยา และมีผลงานกวีนิพนธ์ ไม่มีหญิงสาวในบทกวี และดิฉันดีใจมากที่ได้ฟังแถมยังรู้เคล็ดลับต่างๆมากมายที่คุณซะการียืยาแนะนำให้พวกเราและยังได้ความรู้มากมายในด้านการเขียนซีไรต์และยังเปิดโอกาสให้นักเรียนและครูถามคำถามกับคุณซะการีย์ยาและดิฉันก็ได้ความเพลิดเพลินและยังได้ข้อคิดเพื่อจะนำไปใช้ในชีวิตประจำวันได้

    ตอบลบ
  22. เมื่อวันอังคารที่23มีนักเขียนซีไรต์ได้มาโรงเรียนเทพลีลาได้ให้ความรู้เกี่ยวกับเรื่องไม่มีหญิงในบทกวีเจ้าของผลงานก็คือคุณซะการีย์ยา อมตยาเป็นนักเขียนคนดัง นักอ่านคนเด่นและคุณซะการีย์ยา อมตยาได้รับรางวัลซีไรต์เมื่อวันที่5พฤศจิกายนและมีความรุ้สึกดีที่ได้ฟังนักเขียนซีไรต์ชื่อดังมาพดูคุยกับนักเรียนเทพลีลาทำให้รู้เกี่ยวกับเรื่องการอ่านได้หลายอย่างและเปิดโอกาสให้นักเรียนและครูถามคำถามกับคุณซะการีย์ยาฟังแล้วได้ความเพลิดเพลินและได้ข้อคิดกับเราด้วยและสุดท้ายอย่างให้คุณซะการีย์ยามาโรงเรียนอีกจันทนา รุ่งทอง ม 4/6

    ตอบลบ
  23. สวัสดีค่ะดิฉัน น.ส.ทิพวรรณ ม.4/3 ดิฉันรู้สึกดีใจมากที่คุณซะการีย์ยา
    มาเยือนโรงเรียนเทพลีลาและให้เกียรติร่วมเสวนาในกิจกรรมวันพบนักเขียนคนดัง-นักอ่านคนเด่นในหัวข้อ การอ่านสร้างชีวิต ลิขิตเขียนได้ดังฝัน และดิฉันก็ได้รับมอบหมายให้เป็นพิธีกรในงานรู้สึกเป็นเกียรติอย่างมากเพราะพึ่งเป็นพิธีกรครั้งแรกและตัวแทนนักเรียนที่ร่วมเสวนาในครั้งนี้คือพี่ ศิวกร และ พี่กนกพรซึ่งเป็นศิษย์เก่าโรงเรียนเทพลีลาและอดีตประธานศูนย์ข่าวเยาวชนไทยโรงเรียนเทพลีลาส่วนบรรยากาศในงานพี่น้องชาวเทพลีลาก็แห่กันมาฟังเสวนากันมากส่วนพี่ซะการีย์ยาก็พูดเป็นกันเอง จากการฟังเสวนาในครั้งนี้ก็ได้รับความรู้มากมาย ได้แง่คิดมาปรับใช้ในชีวิตประจำวันหลังจากที่เสวนาเสร็จคุณซะการีย์ยาก็ลงมาที่ห้องสมุดมาที่มุมซีไรต์สัมพันธ์และดิฉันก็มีโอกาสได้ถามคุณซะการีย์ยาเกี่ยวกับเรื่องที่อยู่ในหนังสือ ไม่มีหญิงสาวในบทกวี ดิฉันได้ถาม2คำถาม คำถามแรกคือ พี่มีแรงบันดาลใจอะไรในการเขียนเรื่อง สนามเด็กเล่นของฉันจะมีกับระเบิดไหมหนอ พี่ซะการีย์ยาก็ตอบว่าเมื่อปี2547ประเทศอิรักเกิดสงครามแล้วเขาก็เลยจินตนาการว่าตัวเองเป็นเด็กแล้วไม่อยากให้บ้านเราเกิดเหตุการณ์แบบนี้ ส่วนคำถามที่สองถามว่าเรื่อง กรณีวิวาทกับความเงียบ ทำไมต้องวิวาทกับความเงียบ พี่ซะการีย์ยาก็ตอบว่า บางทีคนเราก็ไม่ต้องการความเงียบเพราะความเงียบทำให้เราคิดมากแต่ความเงียบก็มีค่าเพราะบางครั้งเราก็ต้องการอยู่กับตัวเองดูได้จากเนื้อหาของเรื่องที่ตอนแรกทะเลาะกันแต่สุดท้ายก็เป็นเพื่อนกันกับความเงียบ ทำให้ดิฉันเข้าใจเนื้อหาของเรื่องมากขึ้น สุดท้ายนี้ก็ต้องขอขอบคุณวิชาพินิจวรรณกรรมซีไรต์มากที่ทำให้หนูได้มีโอกาสดีๆแบบนี้ โอกาสหน้าถ้ามีกิจกรรมแบบนี้อีกก็อย่าลืมนึกถึงหนูอีกนะค่ะ สำหรับวันนี้ สวัสดีค่ะ

    น.ส.ทิพวรรณ แจ่มจิตต์ ชั้น ม.4/3 เลขที่ 19

    ตอบลบ
  24. เพิ่มเติม
    ของ นางสาว ศิรินภา วรรณโสภา ม .4/6 เลขที่ 42
    ที่ดิฉันมาไม่ทันเพราะหมอนัดไปดูตา
    แต่ดิฉันก้ เสียดายโอกาสนี้เป็นอย่างมาก
    แต่คราวหน้าถ้าเป็นไปได้ดิฉันจะไม่ให้พลาดอีกเด็ดขาดค่ะ
    และจะถามคำถามที่อยากจะถามนักเขียนที่มาโรงเรียน
    และถามข้อที่ข้องใจ อีกมากมายที่ยังไม่รู้ค่ะ

    ตอบลบ
  25. ต่อจากเดิม

    การที่เราได้ไปนั่งฟังยังมีเคล็ดลับดีๆๆๆมากมายเยวกับการฟัง
    1.เวลาเรานั่งฟังควรจดบันทึกไปด้วยเพื่อให้ความรู้เกิดกับตัวเอง
    2.ตั้งใจฟังในขณะที่ผู้อื่นผู้พูด
    3.ไม่ชวนผู้อื่นคุยเพราะมาทำให้เสียมารยาท
    อาจจะเป็นเคล็ดลับเล็กๆน้อยๆแต่ก็ทำให้เราอยู่ในสังคมร่วมกับผู้อื่นได้ดี
    และขอคุณโรงเรียนเทพลีลาที่ทำให้ได้มีกิจกรรมดีๆแก่นักเรียน

    น.ส.นิภารัตน์ ศรีพิโรจน์ ชั้น ม4/6 เลขที่ 39

    ตอบลบ
  26. ดิฉันรู้สึกตื่นเต้นมากที่คุณซะการีย์ยา จะมาที่โรงเรียนเทพลีลา ดิฉันรู้สึกว่าดีใจ เพราะก่อนที่พี่เชจะมาเป็นซีไรต์พี่เชก็ได้เขียนบทความต่างๆในนามปากกา ปุตุชน ซึ่งมีความหมายว่า คนธรรมดา ได้รับความรู้ในการฟังมากขึ้น การอ่านอย่างไรให้เข้าสมอง เราสามารถเห็นอะไรก็นำมาแต่งเป็นบทความได้ และได้เปิดโอกาสให้นักเรียนและครูถามคำถามกับคุณซะการีย์ยาดิฉันชอบที่คุณซะการีย์ยาเสวนากับพี่ๆเพราะรู้สึกสนุกสนาน เฮฮา ฟังแล้วไม่เครียด เข้าใจง่ายไม่เหมือนกับคนอื่นๆที่ฟังแล้วต้องมานั่งคิดอีก ได้ความเพลิดเพลิน ดิฉันอยากให้มาทุกๆปีเพราะอยากให้คนที่พลาดโอกาสได้มาฟังเหมือนกับดิฉันและเพื่อนๆ
    นางสาวนทีทิพย์ บินโอมา ม4/6

    ตอบลบ
  27. เพิ่มเติม ของ

    น.ส.อนงค์นาฎ หวังจันทร์
    คราวหน้าถ้ามีนักเขียนซีไรต์อีกดิฉันจะไม่พาดเพราะว่าดิฉันอยากเห็นอยากเจอนักเขียนซีไรต์แต่ละคนและจะตั้งใจฟังนักเขียนซีไรต์ทุกคนที่มาเพราะเป็นแรงบันดานใจให้ดิฉันมีกำลังใจเรียนในวิชานักเขียนซีไรต์แต่เมื่อวันอัคารที่แล้วดิฉันมาไม่ได้จริง ๆ แต่รู้สึกดีและมีความสุขมากถึงจะดิฉันไม่ได้มาแต่ก็มีเพื่อน ๆ มาเล่าให้ฟัง ฟังแล้วก็อยากให้มีนักเขียนซีไรต์อีกครั้ง
    ได้รู้ถึงแรงบันด่นใจที่นักเขียนแต่ละคนที่ได้เขียนเรื่องแต่ละเรื่องว่าเขาเขียนโดยการใส่ใจในการเขียนแต่ล่ะเรื่องกว่ามันจะได้แต่ละเรื่องตั้งใช้เวลานานมาก


    ไม่ว่าเรื่องจะอ่านเรื่องเศร้าหรือไม่เศร้าก็ตามแต่แต่เขาก็ทำให้เรารู้สึกในอารมณ์ที่เขาเขียนมากได้ทำให้เราได้ความรู้ในด้านการเขียนซีไรต์เป็นอย่างมากค่ะ

    ตอบลบ
  28. ต่อจากเดิม

    ถึงแม้ดิฉันจะไม่ได้มานั่งฟังการเสวนาในกิจกรรม
    วันพบนักเขียนคนดัง-นักอ่านคนเด่น ของชาวเทพลีลา
    ดิฉันก็ดีใจที่ ซะการียา อมตยา นักเขียนกวีซีไรต์คนดังของประเทศไทย
    มาพบกับชาวเทพลีลาของเรา ได้รู้อะไรหลายๆอย่างเกี่ยวกับกวีซีไรต์มากมาย และไดรู้เคล็ดลับต่างๆมากมายของ คุณซะการรียา อมตยา

    น.ส.ชลนิชา ทินบุตร ม.4/6

    ตอบลบ
  29. สวัสดีครับ กระผม นายอภิวิชญ์ ปุนเข็ม ม.4/3 เลขที่ 12

    เมื่อวันที่ 23 ณ ที่ โรงเรียนเทพลีลา ได้มีการ เสวนา ระหว่าง พี่เช หรือ คุณ ซะการีย์ยา อมตยา นักเขียน ซีไรต์ พ.ศ.2553 ในเวลา 09.00 น. ถึง 10.00 น. ซึ่งในเวลานั้น กระผมไม่ได้อยู่ในการเสวนาในครั้งนี้ ในตอนนั้นผมได้ เรียน "รักษาดินแดน"อยู่ ผมรู้สึกเสียดายเป็นอย่างมากแต่ผมก็ได้มาติดตามในช่วงเย็นโดยการมาซักถามเพื่อนๆที่ได้อยู่ในการเสวนาในครั้งนี้ที่มีหัวข้อว่า"การอ่านสร้างชีวิต-ลิขิตเขียนได้ดังฝัน"

    ผมชอบเรื่องที่คูรซะการีย์ยา อมตยาแต่ง เรื่อง "ไม่มีหญิงสาวในบทกวี"มากครับ เเละใจความในการเสวนาครั้งนี้ เเละพี่เชได้เล่าผ่านประสบการณ์ของพี่เชในวัยเด็กถึงวัยที่พี่เชได้รับรางวัล ครับ และได้รู้ว่า ชื่อของคุณซะการีย์ยา มีความหมายว่า "พระพุทธเจ้า ทรงรำลึก" และยังได้ทราบอีกด้วยว่าคนเราที่จะเก่งนั้น ไม่ใช่ว่าจะหาแต่ความรู้แต่ในห้อง แต่ยังต้องไปหาความรู้เพื่อเติมในนอกห้อง และคุณเช นั้นใน ช่วงแรก ว่า ก่อนที่เขาจะอ่านภาษาอาหรับได้เค้าจะต้องพยายามขนาดไหน ทำให้กระผมได้รู้สึกว่าต้องจะเอาคุณซะการีย์ยาเอาเป็นตัวอย่าง กระผมต้องขอบคุณในทางโรงเรียนมากครับ ที่ได้จัดกิจกรรมอย่างนี้มากครับ ถ้ากระผมมีโอกาสมางานเสวนาในครั้งนี้กระผมก็อาจจะลุกขึ้นถาม ปัญหาต่างที่กระผมอยากจะยังคาใจหรืออยากรู้ ตัวอย่างเช่น อะไรคือแรงบันดาลใจในการเป็นนักเขียนกวี อย่างนี้เป็นต้น ครับ แต่กระผมก็พลาดโอกาสในครั้งนี้ไป กระผมรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก แต่ กระผมก็รู้ดีใจกับเพื่อนซีไรต์ในห้องประชุมในงานเสวนา ซีไรต์แทน ครับ เพราะ ได้รับโอกาสดีๆ ได้มาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นซึ่งกันและกัน

    ตอบลบ
  30. เมื่อวันที่23 พ.ย.53ทางร.ร.เทพลีลาได้เชิญวิทยากรพิเศษมาพูดที่ร.รก็คือ คุณ ซะการีย์ยา อมตยา กวีซีไรต์ปี2553มาพูดในหัวข้อ"การอ่านสร้างชีวิต ลิขิตเขียนได้ดั่งฝัน"กอ่นอื่นพิธีกรก็แนะนำประวัติของคุณซะการีย์ยา อมตยา พี่เค้าเกิดและเติบโตที่จ.นราธิวาส พอโตก็ได้ไปศึกษาปริญญาตรี
    ที่ประเทศอินเดียเกี่ยวกับวรรณกรรมภาษาอาหรับ พี่เชพูดได้ถึง4ภาษาก็มี ไทย อังกฤษ มาลายู แล้วก็อาหรับ ศึกษาอยู่นานก็กลับมาทำงานเกี่ยวกับการเขียนหนังสือต่างๆมากมาย จนได้รับรางวัลซีไรต์จากเรื่อง"ไม่มีหญิงสาว ในบทกวี"เป็นกวีไร้ฉันทลักษณ์ จากนั้นก์รุ่นพี่ศิษย์เก่ามาเป็นพิธีกรร่วมเสวนากับพี่เชด้วย รุ่นพี่ก็ถามหลายคำถามมาก บางครั้งเราก็เข้าใจ บางครั้งเราก้ยังงงๆอยู่แล้วพี่เชก็ตอบคำถามให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี พวกเราได้ความรู้มากมายเกี่ยวกับการเขียน อ่านอย่างไรให้ได้ความรู้มากที่สุด การจดบันทึก แล้วก็ให้นำไปไช้ในชีวิตยังไง พี่เชเค้าพูดแล้วก็แฝงความรู้ให้มากมาย ให้เราได้กลับไปคิดตาม พูดเสร็จก็ให้พักเบรก แล้วก็ปล่อยนักเรียนส่วนหนึ่งลงไปเรียนตามปกติ เหลือก็แต่เพียงนักเรียนที่เรียนพินิจวรรณกรรมซีไรต์ก็ไห้ลงมาพูดคุยอย่างไกล้ชิดที่ห้องสมุด แล้วดิฉันก็ได้รับมอบหมายจากอาจารย์นัยนาให้ไปอ่านบทกวีของพี่เชเรื่องนึงก็คือ"หยดน้ำตาของกาลเวลา"แล้วก็ตั้งคำถาม ดิฉันก็เลยถามไปว่า"ตอนที่แต่งเรื่องหยดน้ำตาของกาลเวลาตอนนั้นนึกถึงอะไร เพราะอ่านดูแล้วมันเป็นความรักที่เศร้ามาก แล้วมันเป็นเรื่องจริงของพี่เชรึปล่าว"พี่เชก็เลยตอบมาว่า"ก็มีทั้งเรื่องจริง และไม่จริง ต้องมีอารมณ์ที่เศร้า ถ้าไม่เศร้าก็เขียนไม่ได้"จากั้นก็พูดคุยกันนิดหน่อย
    ถือว่าเป็นประสบการณ์กับชีวิตมากที่ไดมีโอกาสดีๆแบบนี้...

    น.ส. ชุติกาญจน์ ทองคำสาร ม.4/5 เลขที่10

    ตอบลบ
  31. สวัสดีครับ กระผม นายอภิวิชญ์ ปุนเข็ม ม.4/3 เลขที่ 12

    เมื่อวันที่ 23 ณ ที่ โรงเรียนเทพลีลา ได้มีการ เสวนา ระหว่าง พี่เช หรือ คุณ ซะการีย์ยา อมตยา นักเขียน ซีไรต์ พ.ศ.2553 ในเวลา 09.00 น. ถึง 10.00 น. ซึ่งในเวลานั้น กระผมไม่ได้อยู่ในการเสวนาในครั้งนี้ ในตอนนั้นผมได้ เรียน "รักษาดินแดน"อยู่ ผมรู้สึกเสียดายเป็นอย่างมากแต่ผมก็ได้มาติดตามในช่วงเย็นโดยการมาซักถามเพื่อนๆที่ได้อยู่ในการเสวนาในครั้งนี้ที่มีหัวข้อว่า"การอ่านสร้างชีวิต-ลิขิตเขียนได้ดังฝัน"

    ผมชอบเรื่องที่คูรซะการีย์ยา อมตยาแต่ง เรื่อง "ไม่มีหญิงสาวในบทกวี"มากครับ เเละใจความในการเสวนาครั้งนี้ เเละพี่เชได้เล่าผ่านประสบการณ์ของพี่เชในวัยเด็กถึงวัยที่พี่เชได้รับรางวัล ครับ และได้รู้ว่า ชื่อของคุณซะการีย์ยา มีความหมายว่า "พระพุทธเจ้า ทรงรำลึก" และยังได้ทราบอีกด้วยว่าคนเราที่จะเก่งนั้น ไม่ใช่ว่าจะหาแต่ความรู้แต่ในห้อง แต่ยังต้องไปหาความรู้เพื่อเติมในนอกห้อง และคุณเช นั้นใน ช่วงแรก ว่า ก่อนที่เขาจะอ่านภาษาอาหรับได้เค้าจะต้องพยายามขนาดไหน ทำให้กระผมได้รู้สึกว่าต้องจะเอาคุณซะการีย์ยาเอาเป็นตัวอย่าง กระผมต้องขอบคุณในทางโรงเรียนมากครับ ที่ได้จัดกิจกรรมอย่างนี้มากครับ ถ้ากระผมมีโอกาสมางานเสวนาในครั้งนี้กระผมก็อาจจะลุกขึ้นถาม ปัญหาต่างที่กระผมอยากจะยังคาใจหรืออยากรู้ ตัวอย่างเช่น อะไรคือแรงบันดาลใจในการเป็นนักเขียนกวี อย่างนี้เป็นต้น ครับ แต่กระผมก็พลาดโอกาสในครั้งนี้ไป กระผมรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก แต่ กระผมก็รู้ดีใจกับเพื่อนซีไรต์ในห้องประชุมในงานเสวนา ซีไรต์แทน ครับ เพราะ ได้รับโอกาสดีๆ ได้มาแลกเปลี่ยนความคิดเห็น ความคิดการอ่าน วิธีการเป็นนักเขียนกับ รุ่นพี่ ครับ

    ตอบลบ
  32. เพิ่มเติมเพื่อจะได้เปิดโอกาสให้นักเรียนที่ยังไม่ได้มาฟังคุณซะการีย์ยามาพูดเพราะฟังคุณซะการีย์ยาแล้วรู้สึกดีได้ความเฮฮาความเพลิดเพลินและดีใจมากที่คุณซะการีย์ยามาโรงเรียนเทพลีลา

    ตอบลบ
  33. (เพิ่มเติม)
    ข้าพเจ้า นางสาวปิยพร พูนทา ชั้น ม4/4 วิชาพินิจวรรณกรรมซีไรต์

    รู้สึกดีใจมากที่มีโอกาสที่ได้เข้าร่วมโครงการนี้ ดูจากบรรยากาศเป็นไปอย่างสนุกสนานและภาพแต่ละภาพสวยมาก ข้าพเจ้าไม่ได้มาฟังเนื่องจากติดภาระกิจ และรู้สึกเสียดายมากที่ไม่ทันฟังที่พี่ซะการีย์ยา อมตยา หรือพี่เชย์ ตอนที่เขาพูดอยู่ที่ห้องประชุมพิพัฒนปริญยัติสุนทร
    แต่ข้าพเจ้ามาทันที่พี่ซะการีย์ยา อมตยา หรือ พี่เชย์ อ่านบทกวีของหนังสือของเขา ตอนหยดน้ำตาแห่งกาลเวลา แต่เมื่อวานเขาอ่านไม่ค่อยออกอารมณ์มากเท่าไรเพราะเขาบอกว่าเจ็บคอไม่ค่อยมีเสียง เมื่อได้ฟังแล้วซึ่งเป็นบทที่รู้สึกเศร้ามาก และสงสารชายหญิงในบทกวีมากๆและข้าพเจ้ายังไม่ได้ถามคำถามพี่ซะการีย์ยา อมตยา หรือพี่ เชย์ แต่ข้าพเจ้าก็ได้ตั้งคำถามไว้แล้วว่าศิลปินที่เห็นในเงาภาพเหมือนคือใคร และที่สำคัญยังได้ถ่ายรูปคู่กับพี่ซะการีย์ยาด้วย เพื่อจะได้นำไปประกอบการทำรายงาน

    ตอบลบ
  34. หนูขอ เพิ่มเติมคะ หนูชอบที่พี่เชได้เล่าถึงประสบการณ์ การที่เขาบอกว่า การที่เขาเข้าไปในห้องสมุดเเห่งหนึ่ง เขาได้เดินเข้าไป ถึงเเม้ไม่มีคนอยู่ในห้องนั้น เขาได้นั่งอ่านหนังสือ เเละเขาได้จิตนาการว่าถึงไม่มีใครอยู่เขาบอกว่า เขาได้สื่อสารกับตัวอักษร คะ หนูชอบในความคิดเเละการเเต่งบทกวีนิพนธ์ในเล่มที่ชื่ว่า ไม่มีหญิงสาวในบทกวี หนูว่าเขาสามารถมีความเจเเละความลึกถึงคำว่าบทกวี เเม้ คุณซะการีย์ยา อมตยา เเละความสำคัญของการนำความรู้ความเข้าใจ ที่เขาได้รางวัลในปี53 หนูชอบการเข้าร่วมประชุมเสวนาของพี่เช หนูได้ความเกี่ยวกับการเป็นนักซีไรต์คะ
    หนูคิดว่าจะได้เจอ นักซีไรต์ ปี54 อีกนะคะ หนูจะติดถามผลงานของนักซีไรต์ เเละความสำคัญของการที่ได้ศึกษาหาความรู้เเละการนำไปใช้ได้ด้วยคะเเละตื่นเต้นกับการเข้าร่วมเสวนาคะ

    น.ส.นัทติยา ม.4/6 คะ

    ตอบลบ
  35. เพิ่มเติม จันทนา รุ่งทอง ม4/6 ลืมเขียนชื่อที่เขียนว่าเพื่อที่จะได้เปิดโอกาสให้นักเรียนที่ยังไม่ได้มาฟังคุณซะการีย์ยามาพูดเพราะฟังคุณซะการีย์ยาแล้วรู้ดีได้ความเฮฮาความเพลิดเพลินและดีใจมากที่คุณซะการีย์ยาโรงเรียนเทพลีลาและอย่างให้มาโรงเรียนอีกครึ่ง

    ตอบลบ
  36. (เพิ่มเติม)
    น.ส.ภัชชา แซ่ฉั่ว ม.4/6 เลขที่ 31
    ได้รู้เรื่องของคุณซะการีย์ยาในมุมต่าง ๆ ที่ไม่ค่อยมีใครทราบเท่าไหร่
    คุณซะการีย์ามีแรงบันดาลใจที่ทำให้เขามาถึงจุดนี้ได้
    ดิฉันทั้งปลาบปลื้มและก็ชื่นชมคุณซะการีย์ยาเป็นอย่างมาก
    น่านำไปเป็นแบบอย่าง .

    ตอบลบ
  37. เพิ่มเติม และแรงบันดาลใจที่ทำให้นักเขียนซีไรต์และได้ตั้งชื่อว่า ไม่มีหญิงสาวในบทกวี และคุณซะการีย์ยาได้มาเสวนาในหัวข้อเรื่อง การอ่านสร้างชีวิต ลิขิตเขียนได้ดั่งฝัน นางสาว สุภาพรณ์ กันทา ม.4/6

    ตอบลบ
  38. เพิ่มเติม

    น.ส ปิยดาพร หงษ์ประเสริฐ ชั้น ม4/6 เลขที่36(วิชาเพิ่มเติมวรรณกรรมซีไรต์)

    หนูรู้สึกตื่นเต้นเเละดีใจมากที่ซะการีย์ยา อมตยา หรือพี่เช ได้มาโรงเรียนเทพลีลาเเละหนูเองก็ได้เข้าร่วมโครงการนี้ ได้รู็ว่าก่อนหน้านี้พี่เชได้ตั้งนามปากกาว่า ปุตุชน
    หนูรู้สึกเสียใจจริงๆที่ได้เข้าฟังรอบเเรกเเต่รอบสองไม่ได้เข้าไป เพราะมีเหตุจำเป็นจริงๆค่ะ จากที่ได้ดูการเข้าฟังรอบสองรู้สึกอยากไปฟังๆมากๆเลยค่ะเพราะได้พูดคุยกับพี่เชเเบบใกล้ชิดเเละสามารถถามหรือพูดคุยกับพี่เชได้
    ถ้ามีโอกาศอีกหนูอยากเข้าฟังให้ครบทั้งสองรอบค่ะ

    ตอบลบ
  39. เพิ่มเติม ของ น.ส.วรานุช แสนเมืองมา
    พี่ซะการีย์ยาได้เขียนอวยพร ให้หนูในหนังสือไม่มีหญิงสาวในบทกวี ว่า
    สำหรับน้องวรานุช เติบโตต่อไปเฉกเช่นต้อนไม้ ผ่านมรสุม ฤดูกาล ขอให้มีความสุขในชีวิตตลอดไป !!

    จบ

    ตอบลบ
  40. วันที่23พ.ย.53ทางร.ร. เทพลีลา ได้เชิญวิทยากรพิเศษก็คือ คุณซะการีย์ยา อมตยา กวีซีไรต์ปี 2553 มาพูดในหัวข้อเรื่องการอ่านสร้างชีวิต ลิขิตเขียนได้ดั่งฝันก่อนอื่นพิธีกรแนะนำประวัติของพี่เช เกิดและเติบโตในจ.นราธิวาส พอโตก็ได้ไปศึกษาปริญญาตรีที่ประเทศอินเดีย ศึกษาเกี่ยวกับวรรณกรรมภาษาอาหรับ พี่เชพูดได้ถึง 4 ภาษา คือ ไทย อังกฤษ อาหรับ มาลายู ศึกษาอยู่นานก็กลับมาเขียนหนังสือที่ประเทศไทยเขียนหนังสือต่างๆมากมายจนได้รับรางวัลกวีซีไรต์ปี 2553 ในเรื่อง ไม่มีหญิงสาวในบทกวี เป็นกวีไร้ฉันทลักษณ์ แล้วก็มีรุ่นพี่ศิษย์เก่ามาเป็นพิธีกรร่วมเสวนากับพี่เชด้วย รุ่นพี่ก็ถามหลายคำถามมากมาย บางครั้งเราก็เข้าใจบางเราก็ไม่เข้าใจ พี่เชก้ตอบคำถามและให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี แต่ละคำถามก็แฝงแนวคิดให้พวกเราคิดตามอยู่เสมอ พี่เชก็พูดเรื่อง การอ่าน การเขียน อย่างไรให้ได้ความรู้มากที่สุดและก็การจดบันทึก แล้วก็นำไปใช้ในชีวิตประจำวัน จากนั้นก็พักเบรก ปล่อยนักเรียนบางส่วนไปเรียนตามปกติ เหลือก็แต่เพียงนักเรียนที่เรียนซีไรต์ให้มานั่งคุยกันอย่างใกล้ชิดที่ห้องสมุด ดิฉันได้รับมอบหมายจากอาจารย์นัยนา ให้ไปอ่านกวีของพี่เชเรื่องหนึ่ง ก็คือ “หยดน้ำตาของกาลเวลา” และก็ตั้งคำถาม ดิฉันก็เลยถามไปว่า “ตอนที่แต่งเรื่อง หยดน้ำตาของกาลเวลาตอนนั้นนึกถึงอะไร เพราะอ่านดูแล้วมันเป็นความรักที่เศร้ามาก แล้วมันเป็นเรื่องจริงของพี่เชรึเปล่า” พี่เชก็เลยตอบมาว่า “มันก็มีทั้งเรื่องจริงและไม่จริงต้องมีอารมณ์ที่เศร้า ถ้าไม่เศร้าจริงก็คงเขียนไม่ได้” จากนั้นก็พูดคุยกันนิดหน่อย ถือว่าเป็นประสบการณ์กับชีวิตมากที่ได้ประสบการณ์ดีๆ แบบนี้...
    น.ส.ชุติกาญจน์ ทองคำสาร ม.4/5 เลขที่ 10

    ตอบลบ
  41. น.ส.พฤกษชาติ เชียงเสือ ชั้นม.๔/๓ เลขที่ ๓๖

    ช่วงแรกพอได้ทราบข่าวว่าคุณ ซะการีย์ยา อมตยา หรือพี่เช นักเขียนซีไรต์ปี๒๕๕๓ จะมาร่วมเสวนาที่โรงเรียนเทพลีลาในกิจกรรมวันพบนักเขียนคนดัง -นักอ่านคนเด่น ในหัวข้อ การอ่านสร้างชีวิต - ลิขิตเขียนได้ดังฝัน
    วันที่ ๒๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๓ เวลา 0๙.00 น. คุณ ซะการีย์ยา เดินทางมาถึง การเสวนาในครั้งนี้ยังมีพี่ศิลป์เก่าโรงเรียนเทพลีลามาร่วมเสวนาในครั้งนี้ด้วย คำถามแรกเป็นคำถามที่ว่าพี่เชมีความคิดว่าภาษาแต่ละภาษามีความแตกต่างกันอย่างไร (ก่อนอื่นต้องบอกก่อนเลยว่าพี่เชเป็นคนที่พูดได้ถึง ๔ ภาษาด้วยกัน คือ ไทย อังกฤษ มาลายู และอาหรับ) พี่เชตอบว่า พี่คิดว่าภาษาทุกภาษาจะมีฉันทลักษณ์เหมือนกันหมด แต่ละภาษาก็จะมีการพัฒนา และยังบอกอีกว่าฉันทลักษณ์นั้นเปรียบเสมือนเสียงดนตรี และคำถามที่สองคือพี่เชได้หันมาทำงานเขียนอย่างจริงจังเมื่อไร พี่เชตอบว่าพี่หันมาเขียนเริ่มเขียนงานเขียนเมื่อ ๔ ปีที่แล้วและเขียนอย่างเต็มที่ และพี่เค้ายังบอกว่าเวลาพี่เค้าสนใจอะไรก็จะหาความรู้ที่ตนสนใจอยู่ และยังบอกอีกว่า ทุกภาษาเมื่อถึงขีดสุด มันก็จะมีจังหวะที่สวยงาม ท้ายที่สุดยังฝากอะไรเล็กเล็กน้อยน้อยให้พวกเราได้เก็บไปคิดกันอีกด้วย คือ การที่จะรักการอ่าน ถ้าเรารักการอ่านเมื่อไหร่ ก็จะทำให้เรารู้จักตัวเองมากขึ้น ถ้าชอบอ่านงานแบบไหนก็ให้พยายามอ่าน แต่ถ้าอ่านแล้วไม่ใช่ตัวตนของเราเอง ก็ควรหันมามองหางานแบบอื่นมาอ่านแทน แต่ก็ไม่ควรอ่านงานแบบเดียว และพี่เชยังหวังว่าผลงานหนังสือของพี่เค้าที่ชื่อว่า ไม่มีหญิงสาวในบทกวี จะเป็นหนังสือที่ทำให้ได้นำไปต่อยอดทางความคิด และอยากจะไปอ่านหนังสือเล่มอื่นต่อไป เพราะว่ายุคในปัจจุบันนี้เป็นยุคของอินเตอร์เน็ต ถ้าเราจะใช้อินเตอร์เน็ตให้เป็นประโยชน์ ก็อย่าอ่านในอินเตอร์เน็ตเพียงอย่างเดียว ควรจะหันมาอ่านหนังสือบ้าง การที่เราจะอ่านหนังสือสักเล่มหนึ่ง ก็ควรจะอ่านเล่มนั้นให้จบ จะทำให้เรามีสมาธิมากขึ้น ทุกครั้งที่เราเข้าไปที่ห้องสมุด เราก็จะเห็นแต่บรรณารักษ์ ถ้าเราตั้งใจดีดีห้องสมุดก็จะมีจิตวิญญาณ บางที่หนังสือบางเล่มอาจจะเก่ากว่าอายุของเราอีก

    ช่วงที่สองวเป็นช่วงของนักเรียนที่เรียนวิชาพินิจวรรณกรรมซีไรต์ได้พูดคุยซักถามในเรื่องที่ไม่เข้าใจกับพี่เช หรือคุณซะการีย์ยา ซึ่งดิฉันได้ถามคำถามแรกกับพี่เชไปว่า พอดิฉันได้อ่านเรื่อง ด้วยบทกวีนี้ ฉันจารึกนามให้ท่านซีดีย์ อยากทราบว่าท่านซีดีย์นี้คือใคร พี่เชตอบว่า ท่านซีดีย์คือคุณตาของพี่เชเอง สาเหตุที่นำเอาชื่อคุณตามาเขียนในบทกวีนี้เพราะว่า คิดถึงคุณตา ตอนที่คุณตาเสียชีวิตพี่เชเรียนอยู่ที่อินเดีย แต่ยังบอกอีกว่าตอนที่เขียนบทกวีนี้พี่เขียนที่เมืองไทย และคำถามที่สองที่ดิฉันได้ถามพี่เชอยู่ในเรื่อง เศษเถ้าปีกผีเสื้อที่ถูกไฟไหม้เป็นจุณ ก็พอได้อ่านบทกวีเรื่องนี้แล้วมีความสงสัยว่า บทสุดท้ายที่เขียนว่า ลิขิตเอาไว้ ด้วยเธอเป็นเครื่องบัตรพลี สังเวยให้แก่โศกนาฏกรรม ทุกขภัยแห่งมนุษยชาติ คำว่า ด้วยเธอเป็นเครื่องบัตรพลี สังเวยให้แก่โศกนาฏกรรม หมายถึงอะไร พี่เค้าได้ตอบเพียงสั้นๆว่าให้ไปดูบทวิจารณ์ตอนท้ายว่าหมายถึงอะไร พอได้ไปอ่านแล้วก็ได้รู้ว่าคือความไม่มีที่ปรากฎในบางสิ่งบางอย่าง คือ ที่มาของการค้นพบความว่างเปล่าแห่งความหมายที่รอคอยมิติอันเร้นลึกของการกระทำเป็นสิ่งที่ถูกตั้งปริศนาด้วยการรอคอยผลลัพธ์ทางอารมณ์ความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่และเป็นพิเศษสำหรับการตอกย้ำสำนึก...นี่คือบทเรียนอันยิ่งใหญ่ของสิ่งที่เป็นเงาร่างของความเป็นชีวิตเสมอ

    ตอบลบ
  42. น.ส. นฤมล อำมะลา ม4/4
    วันที่ 24 พฤศจิกายน 2553 คุณซะการีย์ยา กวีซีไรต์ปีล่าสุด เจ้าของ กวีนิพนธ์ ไม่มีหญิงสาวในบทกวี ได้มาเยี่ยมเยียนโรงเรียนเทพลีลา ดีใจมากเลยค่ะ เพราะวันไปงานเสวนา ที่ธนาคารกรุงเทพ สาขาใหญ่ ไม่มีโอกาศได้ไกล้ ชิดพูดคุย มากเท่าไหร่ แต่วันนี้ ได้ไกล้ชิดมากเลย ค่ะ ได้ถามคำถามเกี่ยวกับ บทกลอนที่พี่เชแต่งด้วย โดยดิฉันได้ถามคำถามในบท "กล้าไม้ประหลาด"ว่า ทำไมทุกๆ สิ่งทุกๆอย่างที่กล่าวถึง ล้วนมี อย่างละ 12 พี่เชบอกว่า 12 คือเลขมงคล เพราะอะไรๆก้อล้วนแต่มี 12เช่น เดือน เข็มนาใิกา ประเพณีของชาวอิสาน และอีกคำถามหนึ่งก็คือ คำว่า เธอ เธอคนนี้คือใคร และเกี่ยวข้องอะไร กับปาเลสไตร์ พี่เช บอกว่า เทอคนนี้ก็คือ ปาเลสไตร์ พี่เค๊า ใช้คำว่าเธอแทน ประเทศปาเลสไตร์ ซึ่งคำถามนี้มาจากบทกวี เรื่อง ประวัติศาสตร์ แล้ว ดิฉันยังได้ถามมพี่เชอีกว่า พี่เขาแปลว่า อะไร พี่เขาบอกว่า เป็นภาษาฮีบรู ซึ่งแปลว่า พระผู้เป็นเจ้าทรงลำลึก ความหมายดีๆมากๆเลย ค่ะ แล้วอีก อย่างพี่ดิฉัน ยังวานไห้พี่เขาแต่งชื่อให้ ด้วย อิอิ

    ดิฉัน กับพี่เขา เป็นเพื่อนกันในเฟชบุ๊ค แล้วนะค่ะ วันนี้คุยกันแล้วค่ะ


    ^^ ตอนนี้ อยากแต่งงกลอนไห้ได้ แบบพี่เขาบ้างค่ะ
    แม้จะไม่เพราะ แต่ จะพยายาม นะคะ่

    ตอบลบ
  43. ไม่ระบุชื่อ6 ธันวาคม 2553 เวลา 17:24

    สั้นๆนะคะ "สุดยอด" bokynuch

    ตอบลบ
  44. วรรณกรรมซีไรต์น่าสนใจมากค่ะ เสียดายที่ไม่ได้เรียนตอนม.๔

    ตอบลบ